Drętwienie twarzy albo mrowienie określane jest również mianem parestezji. Jest ona tak zwanym czuciem opacznym, które może przyjąć postać różnego rodzaju wrażeń czuciowych.

Tym, co jest typowe, jest fakt, że do czucia opacznego dojść może pod wpływem bodźca o charakterze obojętnym (czyli np. od delikatnego dotyku). Zaskakujące może być to, że bodziec jest nieadekwatny do odczuwanych na jego skutek nieprzyjemności.

 

Objawy drętwienia

W ramach drętwienia twarzy pacjent może odczuwać symptomy określane jako: mrowienie; palenie; pieczenie; przebiegające prądy; pulsowanie; uczucie ciepła albo zimna; wibracje.

Tego typu odczucia nie tylko mogą pojawić się nagle, lecz również szybko znikają. Znamienne jest także to, że brak przy tym nieprzyjemności o charakterze bólowym, a więc często pacjenci nie przywiązują większej wagi do drętwienia. Jeśli tego typu wrażenia pojawiają się tylko okresowo i dotyczą różnych miejsc, to nie są one powodami do obaw.

Samo drętwienie twarzy może stanowić sygnał istniejącej choroby — i to nawet bardzo poważnej.

 

Dlaczego twarz drętwieje?

Za drętwienie twarzy odpowiedzialne mogą być różne urazy albo uciskanie nerwów poprzez rozwój infekcji, opuchnięcie naczyń krwionośnych oraz rozrost guza. Niekiedy przyczyną okazuje się delikatne odmrożenie fragmentu skóry. Parestezja jest także efektem toczącego się stanu chorobowego albo stosowanych leków. Świadczyć może ona o rozwoju:

  • boreliozy — choroba od kleszczowa, którą wywołują bakterie krętki, prowadząc do rozwoju zapalenia korzeni nerwowych oraz nerwów obrębowych;

  • cukrzycy;

  • miażdżycy — przy jej rozwoju dochodzi od zmniejszenia (albo całkowitego ograniczenia) przepływu krwi w tętnicach;

  • migreny — a konkretnie chodzi tu o aurę migrenową świadczącą o zbliżającym się napadzie;

  • neuralgii nerwu trójdzielnego — może być efektem rozwoju zapalenia albo ucisku wywieranego na nerw, czasami jednak nie udaje się uchwycić przyczyny neuralgii;

  • niedoczynności tarczycy;

  • niedotlenienia mózgu;

  • padaczki — chociaż choroba ta kojarzy się przede wszystkim z napadami drgawek całego ciała, to istnieje postać schorzenia, przy których dochodzi do napadów czuciowych prostych, a więc do drętwienia twarzy;

  • połowiczego kurczu twarzy — jest to element krótkotrwałych i napadowych skurczów mięśni twarzy, charakterystyczne jest, że zaczynają się od skurczu w obrębie mięśnia okrężnego oka;

  • półpaśca — czyli ostrej choroby wirusowej, u której podstaw leży zakażenie wirusem ospy wietrznej, dotyka on osoby, które we wcześniejszych etapach życia przechorowały ospę;

  • stwardnienia rozsianego (czyli w skrócie SM) - jest to choroba przewlekła dotykająca ośrodkowego układu nerwowego, przy którym dochodzi do wieloogniskowego rozpadu neuronów (towarzyszy temu proces zapalny);

  • zaburzeń elektrolitowych — odpowiedzialne za nie są przede wszystkim różnego rodzaju błędy dietetyczne, chociaż winowajcami mogą się okazać schorzenia powodujące nieprawidłowe wchłanianie substancji odżywczych;

  • zakażeń bakteryjnych oraz wirusowych — niektóre patogeny wykazują tendencję do zajmowania komórek układu nerwowego, na skutek czego dojść może do parestezji.

Tło psychogenne jest brane pod uwagę, jeśli nie można uchwycić innej przyczyny tak w badaniach obrazowych, jak i laboratoryjnych.

Jak zatem widać, za drętwienie odpowiedzialne są schorzenia o charakterze ogólnoustrojowym, a także te, które w pierwszych stadiach rozwoju nie dotyczą bezpośrednio układu nerwowego. W takich przypadkach, czucie opaczne to dalsza konsekwencja, tudzież bezpośrednie powikłanie po zaniedbaniach.

W niektórych przypadkach drętwienie twarzy może stanowić sygnał, że w organizmie brakuje bardzo ważnych substancji odżywczych, takich jak witaminy — dotyczy to głównie witaminy B12 oraz pierwiastki: magnezu, potasu, sodu, wapnia. Czasami winne okazują się zatrucia organizmu przez alkohol, ołów lub nikotynę.

 

Co robić gdy twarz drętwieje?

Ponieważ mrowienie może twarzy może świadczyć o rozwoju groźniejszych dolegliwości, nie powinno ono być ignorowane. Konsultację lekarską najlepiej jest zasięgać u internistów, którzy po wstępnym przeprowadzeniu diagnostyki będą mogli pokierować pacjenta dalej do specjalistów innych gałęzi medycyny (jak na przykład neurochirurga albo neurologa).

Z uwagi na fakt, że drętwienie jest symptomem chorób ogólnych, to leczenie czucia opacznego nie może obejść się bez kuracji choroby albo przyczyny podstawowej. I tak jeśli ma się do czynienia przykładowo z: niedoborami mikroelementów, to konieczne jest zastosowanie odpowiednio zaplanowanej suplementacji; w przypadku cukrzyc najważniejsze jest unormowanie u chorego poziomu cukru we krwi. Czasami lekarz przypisać może kremy znieczulające, które pomogą w objawowym leczenie parestezji.